Aandacht

Je weet het altijd als we het over je willen hebben, je volgt alles! En o wee als we je niet betrekken in onze gesprekken. Jouw antennes reiken verder dan je dementie.
Het moet heel vermoeiend voor je zijn die nimmer aflatende behoefte aan aandacht. Je wilt zo graag het middelpunt zijn. Spreekt wildvreemden aan, gaat plotseling zingen of dansen of hardop lachen. Vorig jaar wilde je zwaardvechten met een zwartgeklede gothic klant in de supermarkt. Jouw degen was een stokbrood uit ons karretje. Ik kon je nog net tegenhouden.
Kleine tip tussendoor voor de lezers: kijk niet weg, geef die aandacht!
Jouw antennes voelen niet meer aan dat je soms een stapje terug moet doen. Zo word je bijvoorbeeld boos als een verzorgende een andere bewoner moet helpen. Gaat dan op de deur van die bewoner bonken.
Ook mijn aandachtsboog mag niet verslappen. Als dat gebeurt voel jij dat feilloos aan. Dan gooi je je spullen op de grond en roept dingen als ggffrr of grak of floef. Lekker duidelijk voor mij. En het werkt, je hebt meteen weer al mijn aandacht. Moet dan soms zelfs mijn lachen inhouden.