Port

Eigenlijk ken ik je niet anders, een borrel hoort erbij. ‘Droog koken’ is niks, een feestje is beter met, en het helpt ook met vergeten (want heel makkelijk was je leven niet) …
Eind jaren ‘70 zat jij regelmatig aan het eind van de middag met buurvrouwen aan de sherry. En mam gelijk had je, je zat vast in een ongelukkig huwelijk. Je kon jezelf niet zijn en had je expressie zo nodig. Ik was ook aan de sherry gegaan.
Soms dronk je te veel. Dan wist je de volgende dag niet meer wat we hadden besproken. Prima hoor, maar ik moest het wel even leren als dochter.
Nu nog lokt de drank. Maar er treedt een soort zelfbescherming op. Geweldig hoe een mensenbrein werkt. Na 1 of 2 borrels stop je vanzelf! In het vorige tehuis mochten bewoners geen drank hebben in hun woning. Alcohol werd opgeborgen in de gemeenschappelijke keuken. Had je zin in een borrel dan moest je er om vragen. Mijn hemel wat was je boos. Hoezo bergen ze jouw fles op in hun keukenkastjes. Gelukkig bleek het een meedenkend ‘wij hebben regels maar willen die indien nodig rekken’ huis! De port staat sindsdien pontificaal op je aanrecht, met een fles doe je 3 weken. Mam zelfs nu kan ik nog wat van je leren.