Familieboek

Na de corona-bezoek-stop pakken we de oude gebruiken weer op. Het familieboek inkijken is er 1 van. Dit boek is gemaakt ter ere van de verjaardag van je oudste zus. Je ouders staan erin. Maar nog belangrijker voor je ook al je zeven broers en zussen, hun partners en kinderen en kleinkinderen. Pagina voor pagina nemen we het iedere keer door en bekijken alle foto’s aandachtig. Het is iedere keer weer nieuw voor je.
Na de bezoekersstop was het boek kwijt. Paniek! Je woning is niet heel groot en ik vond het dan ook snel terug (onder je shawls). Had je het speciaal verstopt omdat je het wilde bewaren voor als ik weer langskwam? Gelukkig is het terecht dus we pakken de draad weer op.
Bij de pagina met de foto van je broers en zussen, inclusief zwagers en schoonzussen, staan we altijd langdurig stil. Je wijst ze vervolgens 1 voor 1 aan en 'vertelt’ iets over diegene. Ik begrijp niks van wat je zegt, maar voel de ondertoon van jouw boodschap goed aan. Je wijst naar een broer 'van lift fafafa', een zus krijgt een 'de tastastas omlaag', bij een andere zus zeg je 'lang lang fring'. Over iedereen weet je wat te ‘vertellen’. Je zegt het liefdevol en straalt, dus wat je zegt is positief. Als ik jou dan nog bevestig; 'ja die is lief hè mam' of 'ja mama en ze ziet er zo prachtig uit' is je geluk compleet. Je hebt dan ook betrokken, lieve, fijne broers en zussen.
Dan komen we bij 'mijn' pagina. Daarop staat een foto van mij als baby in de armen van mijn vader. Je wijst op hem en kijkt mij vragend aan. Ik zeg dat dat mijn vader is, jouw ex man, Jacques. En dan zeg je vanuit de grond van je hart met een bromstem 'och… godverdomme’. Die begreep ik, de tranen rollen over mijn wangen, je lacht heel hard mee.