Je bent boos en agressief. De arts en psycholoog stellen heftigere medicijnen voor. Prima, ik wil dat je gelukkig bent en als dit helpt, graag. Omdat deze medicijnen invloed kunnen hebben op je hart is een hartfilmpje protocol. Op naar het ziekenhuis, een hartfilmpje.
In het CWZ is het zo gepiept, je hart klopt prachtig. Tijd voor taart. In het ziekenhuis hebben ze taart van Strik. Je wijst er 1 aan, koffie, dienblad en zitten. Dan doe je een duif na, in de volle kantine. Roekoe, roekoe. Je moet er zelf om lachen. Mensen kijken. Gelukkig zijn dat blikken die mij niet raken. Ik antwoord doodleuk met Roekoe, Roekie. Je vind het een leuk uitje.
Voor we terug gaan naar het tehuis nog even naar de toilet. Dat is altijd een tour de force. Iedere toilet is anders. Nee mam, eerst je broek, nog iets meer naar beneden zakken, wc papier. Broek omhoog nu mama. En nu je handen wassen. Nee mam, dat is niet de wasbak. Shit een 'oogje' om het water aan te krijgen. Niet op drukken, handen eronder mam, ik zorg wel dat de kraan blijft lopen. Kijk mam, hier zijn doekjes om je handen te drogen. Wat een uitje is voor jou, is een opgaaf voor mij. Terwijl we in de toilet zijn is daar een andere mevrouw. Ze ziet wat er allemaal gebeurt. Ze zegt niets. Ze strekt haar arm en wrijft mij over mijn rug.
Bedankt voor dit woordeloze maar liefdevolle gebaar, dat u zag hoe moeilijk het voor mij is. Bedankt lieve onbekende mevrouw op het toilet in het CWZ.
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Sabine, wat heb je dit weer prachtig beschreven. En zo,n schouderklopje, zo,n klein gebaar met een enorme impact, dan kun je er weer even tegen, lief !
Toen ik met je moeder bij het restaurant om een kroket te eten was er nog geen tafeltje vrij...” wilt u misschien een kopje koffie op thee “ vroeg de ober, waarop ze begon te dansen en hard “koffie of theeeee, koffie of theeeee begon te roepen. De ober vroeg het nog een keer....zelfde riedeltje. Ooo, wat keek hij verstoord ! “ geef maar allebei “ antwoordde ik. Wenkbrauwen gingen omhoog....ze heeft het beiden opgedronken 🤗. Later met de kroket, een enorme knoeiboel. Maar ook ik trek mij niets aan van afkeurende blikken. Fijn dat we dit kunnen hè. Arme Yvon. Als ze zich maar senang voelt, inderdaad het belangrijkste .